Op de laatste dag van het WK was er nog geen enkel kampioenschap beslist. De eerste start was al om 1100 uur en ook vandaag weer geen gebrek aan wind: alle touwtjes stevig aantrekken dus. Net als maandag een trapezium baan, met ditmaal gelukkig (veel) meer lengte van boei 2 naar 3.
Aero 5
In de loop van de week zijn er steeds meer zeilers overgestapt op de “5 rig”. Van 10 op maandag naar 22 op vrijdag! Dat geeft ook wel een indicatie van de zeil condities.
De 2-1-1 van Sander Puppart (EST) bracht hem net niet voorbij Andrew Frost (GBR), die daarmee de eerste Wereldkampioen RS Aero 5 geworden is. Voor Nederland deed Karlijn van den Boogaard (Zeilschool Aalsmeer) mee. Haar 8-7-7 bracht haar in punten op gelijke hoogte met Jorn Domres (GER), alleen zeilde hij een 6e plaats in de laatste race en zodoende voor Karlijn plaats 9 overall…. maar 2e in het “ladies” klassement! Supergoed gevaren dus en Karlijn is nu echt totaal exit RS500 hoor 😉
Beste lady was, met overmacht, Kate Sargent (GBR) met overall een 4e plek, slechts 2 punten van plaats 3.
Aero 7
In deze klasse ging de hele week de strijd tussen Peter Barton en Steve Cockerill (beide GBR) en de laatste won uiteindelijk met 2 punten verschil. Uiteindelijk waren er 54 boten met een Aero 7 uitslag. Vincent Ende (Zeilschool Aalsmeer) zeilde alle 15 races met een zeer regelmatige resultaten: een plek tussen plaats 38 en 47 (driemaal een 39e en een 43e plek) overall daarmee 45e. Voor Mark Cole (GWV De Vrijbuiter) was het WK enigzins een “learning school”. In het begin van de week was er schade aan het zwaard en uiteindelijk voor hij 10 races, met als eindresultaat plaats 48.
Aero 9
Uiteindelijk 20 boten met een Aero 9 resultaat. Geen dames aan de start, wel 2 jeugdzeilers. De eerst wereldkampioen Aero 9 is Marc Jacobi (USA) geworden, die zelfs de laatste 2 races niet meer hoefde te zeilen. Jeugdzeiler Liam Willis (GBR) tweede, en Greg Bartlett (GBR) derde.
Ik was naar Carnac vertrokken met mijn 7 en 9 zeil en ik maakte mijn keuze pas toen ik “NED” in 1 van die twee zeilen moest plakken. Volgens Windfinder zou er maandag wind zijn en de rest van de week zou die alleen maar minder worden. Ik koos dus voor de 9 (ook een beetje overgehaald door Christer Bath en Thomas Sandstrom (beide SWE). Blijkbaar keek ik bij de verkeerde Carnac??!!? Het vooraf gestelde doel was simpelweg de helft van het veld verslaan.
De vrijdag begon met overall plaats 12 en 6 punten achterstand op de leider bij de Masters (> 55 jaar), 2 punten achter op Thomas en 1 punt op Jim Hood (GBR). Enorme mogelijkheden dus om flinke stappen naar boven te zetten! In race 7 ging Christer echter “turtle”, waarna hij rechtstreeks terug naar de haven voer: 3x DNF. Met mijn 7e plek in de eerste vrijdag race was ik gelijk alle genoemde mannen voorbij, want Thomas zeilde een 9 en Jim een 11. Race 14 leek wel een kopie: ik weer 7e, Thomas 9e en Jim nu 10e. Ik was er toen eigenlijk wel klaar mee, maar kon gewoon (van vermoeidheid) niet meer hoofdrekenen of ik nu wel of niet naar huis kon. Jim blijkbaar wel: die vertrok richting haven. Net als vele anderen. Thomas niet, dus met slechts 7 boten aan de start voor de laatste race. zeilde ik toch maar mooi een geflatteerde 2e plaats (2 man uit de top 8 voorbij).
Dat resulteerde alles bij elkaar in overall plaats 9 (en 1st Master). Doel gehaald!
 |
 |